Südfriedhof

Zuilengalerij van de kapel
Rouwkapel en columbarium

Prager Strasse 212/Hoek Richard Lehmannstrasse (verschillende ingangen)

Direct naast het Völkerschlachtdenkmal bevindt zich een heel ander bouwwerk dat ook aan de doden herinnert. Het is de Südfriedhof, de grootste begraafplaats van Leipzig.

Hier zijn de afgelopen 100 jaar ruim 500.000 bewoners van Leipzig begraven. Vooral rijke burgers en families van industriëlen lieten hier sporen achter. Een wandeling over deze parkachtige begraafplaats van 82 hectare kan meer dan een uur duren en is op een zonnige dag een heerlijk uitstapje. Tussen de circa 10.000 rododendrons zijn vele unieke beeldhouwwerken van o.a. Max Klinger met rouwsymboliek te vinden. Speciale afdelingen zijn gewijd aan de musici van het Gewandhausorkest (o.a. Kurt Masur), professoren van de universiteit en andere Leipziger beroemdheden, zoals de beeldende kunstenaars Werner Tübke en Wolfgang Mattheuer (van de Leipziger Schule).

Neo-romaanse rouwkapel van de Südfriedhof
Meditatieve ruimtes van de Südfriedhof

De kenmerkende kapel bij de begraafplaats is in neo-romaanse stijl gebouwd. Hij is geïnspireerd op het klooster van Maria Laach in de Eifel. Het is een ontwerp van Otto Wilhelm Scharenberg en werd in 1910 in gebruik genomen.

 

 

De kapel met het crematorium en columbarium staat aan een erelaan voor (communistische en socialistische) slachtoffers van het nationaal-socialisme. Dit is een restant van de DDR-tijd. De in Leipzig geboren communist Walter Ulbricht is één van de oprichters van de DDR geweest. Als Secretaris-Generaal van het Centraalcomité van de SED en voorzitter van de Staatsraad was hij tot 1971 de machtigste man van het land, met de status van een dictator. Familieleden van hem liggen hier begraven.

Voor Nederlanders ongetwijfeld beroemder is de anarcho-communist Marinus van der Lubbe uit Leiden, die de Rijksdag in Berlijn op 27 februari 1933 in zijn eentje in brand stak (zie ook voormalige Reichsgericht). In de Duitse publieke opinie is hij geen tragische held, maar een slachtoffer of marionet van het nationaal-socialisme. Zijn graf is dan ook geen heldengraf, maar een eenvoudig monument op afdeling IIX van de begraafplaats, niet zo gemakkelijk te vinden!

 

 

Bron:

Hocquél, Wolfgang; Leipzig, Architektur von der Romanik bis zur Gegenwart, Passage Verlag Leipzig 2003